Թե նշմար եմ մատյաններիս տողատակում ակնախտիտ,
Ինձ կարդացել եւ չես հասել վերջաբանին այնաշխարհիկ,
Արտասվել ես գաղտագողի, վկայել ես արդարամիտ,
Խարազանող ատյաններում ներհակաբան այն արխայիկ:
Թե սերը կա, տառապանքը հեծյալ է մի արագընթաց,
Ետ չնայես, որ ակամա քո երկյուղին սիրաբանես,
Հակոտնյա են մահն ու կյանքը հավերժական, բայց համընթաց,
Կենդանակերպ այս մարմնից մարող հույսս էլ չվանես